როგორ დამღალა უშენობამ შენ ხომ არ იცი)) არ იცი ჩემს გულში რა ხდება, ან ჩემს თავში რა ფიქრები იელვებს როცა დასაძინებლად ვწვები)) მაკლიხარ გულის შეწუხებამდე, ფუუფუუ ეს ბანალუურობა მაგრამ მაინც ტკივილამდე მენატრები)) არ ვიცი საერთოდ როგორ გაგიშვი, როგორ ვძლებ უშენოდ ამდენ ხანს.. ისევ და ისევ შენ მაძლებინებ ყველაფერს, მაგრამ რა ვუთხარი ესეთ გაძლებას, როცა მარტო - ვწერთ ერთმანეთს, ვლაპარაკობთ, კი ყოველდღე რა თქმა უნდა, გულწრფელად, თბილად. მაგრამ ეს სხვაა.. არაფერი შემიცვლის შენს ჩახუტებას, ალერსს ან კოცნას. შენი სითბო მენატრება, ის რომელიც სიტყვებით არ ითქმის, ის რომელიც ღიმილში ჩანს, როცა მარტო ჩემთვის იღიმი)) შუბლზე კოცნაში, ხელის ჩაკიდებაში და პატარ-პატარა წვრილმანებში რომლებიც კიდევ კაი ხანი არ იქნება, იმიტომ რომ შენ შორს ხარ, მე კი შენს გარდა არავინ მჭირდება)) ჩემი პატარა :$ ყველას მირჩევნიხარ შენ <33 ორმა კვირამ ცხოვრება შემიცვალა.. უშენოდ აღარაფერი მინდა)) სულ უნდა მყავდე <33 და ერთად უნდა დავბერდეთ.. ვინ იფიქრებდა ასე რომ ვიაზროვნებდი ოდესმე))))) საერთოდ მე თვითონაც ვერ წარმოვიდღენდი ამხალა გრძნობებს ჩემში თუ გააღვიძებდა ვინმე.. ყველას ახსოვს ის ცინიკოსი, ცივი და უხეში ტასო.. ეხლა კი ვეღარ მცნობენ ნაზ და სიყვარულით გადარეულ ანის )))))))))))) თოკა მიყვარხარ! ხო იცი როგორც, ხო იცი საიდან სადამდეც, და რამდენად კიდე )))) P.S. გელოოდები
